A instalación de Miguel Moreno Mateos (Madrid, 1978) é unha alegoría do proceso de crecemento vital, unha viaxe metafórica polos procesos que nos definen como persoas, que nos unen e diferencian dos demais e nos ligan ou nos separan do ecosistema. A auga é o elemento que dá a vida en sentido real e figurado a esta instalación. É o material que percorre un conxunto de 17 elementos de vidro e látex, adaptándose ás súas formas, percorrendo as súas canles, como veas e condutos dun sistema complexo e interconectado. Un sistema onde a auga, como a vida, imprégnase de experiencias que nos condicionan e nos determinan, de tal maneira que no camiño a nosa esencia se impurifica facendo de nós sistemas máis complexos, pero con mellor capacidade de adaptación e resiliencia.